Evlendikten sonra ilk beş yıl net 89 metrekarelik bir dairede yaşadık kocayla. Dairenin ilk planlarında iki oda, bir salon, bir banyo ve bir de küçük tuvalet varmış. Ancak sonra nedense inşaat aşamasında küçük tuvaleti portmantoya çevirmeye karar vermiş birileri ve daire iki oda, bir salon, bir banyoya dönüşmüş.
Yeni evli olunca insan çok bilemiyor nasıl bir yerde, hangi eşyalarla yaşamak ister. Evlilik öncesi az zamanda çok karar vermek zorunda kalan çiftler, düğün sonrası pek çok kararlarından ister istemez pişman oluyorlar. Nereden aldık şu venge mobilyaları amma toz gösteriyor. El yapımı bardak takımı almak kimin fikriydi bulaşık makinesinde de yıkanmıyor meretler. Mobilyacının imal ettiği neyimize yetmedi; uzattık da ne oldu şu kanepeyi, insanın ayakları yere değmiyor oturunca. Televizyon duvar ünitesi idi hani bu, niye hiç yan yana koyamadık bu üniteyi biz salonda. İki oda bir salon yetmiyor ki canım, bize bir oda daha lazım. Hani bir banyo yetiyordu bize, niye yataktan ilk kalkan banyoyu kapıyor ve bırakmıyor.
Anlayacağınız gün geçtikçe çiftler ne istediğini ve ne istemediğini çok daha iyi anlar ancak çoğu zaman iş işten çoktan geçmiştir. Alınan alınmıştır ve artık eskimeleri beklenir. Memnun olmadıkları oturdukları daire ise ya satın almışlardır ve satıp yenisini bulmak zor gelir ya da kiralamışlardır o zaman da taşınma stresine girmeyip olan ile idare etmeyi tercih ederler.
Biz de istemediğimiz eşyaların eskimesini bekledik (ne yalan söyleyeyim altı yıldır evliyiz, iki taşınma geçirdiler ama hala eskimediler ve biz bekliyoruz) ve taşınmak gözümüzde büyüdüğü için beş sene idare edip durduk. Tek banyo, kocaman mutfak, küçük ve şekilsiz salon, önümüzde uzanan gizli bahçeye rağmen balkona sıkışmış bahçe keyfi yüzünden kocanın kafasını taşınalım diye çok ütüledim ama öyle aktif bir arayışta da olmadım. Ne komiktir ki bütün mızmızlığıma rağmen ben değil koca bize bir daire buldu beş sene sonra. Gittiğimiz ev net 125 metrekareydi; üç oda, bir salon ve bir depoydu. Hayal edin bizdeki büyümeyi. Fazladan iki odamız olmuştu ve biz de yayıldık da yayıldık. Normalde atmamız gereken her şeyi tutar olduk yer konusunda rahatlayınca. Ama kader bu ya, oturduğumuz daire satıldı ve biz yine taşındık net 68 metrekareye hem de inanmayacaksınız belki ama neredeyse tüm eşyalarımızı alarak. Nohut oda bakla sofa şeklindeki dairemize nasıl sığdık bilmiyorum ama güzel bir hesaplama ile kılı kılına sığdık eşya artırmadan.
Şimdi diyeceksiniz ki bu kadar detayı neden yazdın. Yazdım, çünkü anladım ki şu üç günlük dünyada insan ihtiyacı olduğu kadar metrekarede yaşamalı, ne bir metrekare eksik ne bir metrekare fazla. Ne acıdır ki karı koca bizim ihtiyacımız, iki yıl önce içine sığamayız diye satın almaktan kocayı son anda vazgeçirdiğim net 68 metrekarelik daireymiş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder