Nihayet sıra bana da geldi. Bundan tam 39 sene önce 15 Aralık sabahı saat 5' e 5 kala dünyaya merhaba demişim. Normal doğumla hem de. O zamanlar sezaryen ile doğum bugünkü gibi moda değil tabi. Kadınlar doğal şekilde doğumlarını yapıyorlar. Doktorlar sağolsun şimdi ki doğumlar hep randevulu.
Sezaryen modası olmadığı gibi, 9 aylık hamilelik boyunca her ay doktora gitme modası da yokmuş o zamanlar. 2 li test, 3 lü test, tahlil filan hiç yaptırmamış annem. Zaten daha 20 yaşındaymış. Hatta bir hamile olduğunu anladığında doktora kontrole gitmiş, bir de doğumda. Ultrason filan zaten yaygın değil. Anlayacağınız bebeğin cinsiyeti de sürpriz olmuş. Şimdi o sürprizin de tadı yok. Ellerinden gelse doktorlar anne rahmine düşmeden çocuğun cinsiyetini söyleyecek. O derece artık. Hatta renkli ve 3 boyutlu görüntüleme sağolsun, doğmadan bebeğin fotoğrafını çekmiş gibi oluyorsunuz.
İşte bu şartlarda geçen doğal bir hamilelik sonrası doğal yollarla ama biraz da erken doğmuşum. Yılbaşında bekliyorlarmış beni ama sanırım bizimkilere yılbaşı gecesi telaş yaşatmak istememişim. O zamandan ne kadar iyi bir evlat olacağım belliymiş yani.
Bugün benim doğum günüm.
Bugün varlığımın sebebi aileme binlerce kez teşekkür etmem gereken gün.
Bugün evlendiğimiz günden beri beni gözünden sakınan kocam ve yeni aileme de binlerce kez teşekkür etmem gereken gün.
Bugün işte o gün.
İyi ki varım. İyi ki bu kadar seviyorum ve iyi ki bu kadar seviliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder