Başka bir İzmir Uçuşu

“Final Destination” türkçe adıyla “Son Durak” film serisinin ilkini seyretmeyen yoktur herhalde. Ya da en azından seyretmese bile pek çok kişi filmin konusu hakkında bir bilgi sahibidir eminim. İki, üç derken sanırım beşinci devam filmi de çekildi serinin. Film Alex adlı genç kızın lise arkadaşları ile beraber Paris’ e gezmeye gitmeye hazırlanması ile başlar. Uçağın düşüşünü önceden gören Alex arkadaşlarını uyarır. Uçağa binmenin iyi bir fikir olmadığına ikna eder ve uçak da gerçekten düşer. Ancak film boyunca, böyle bir kazadan kurtulmalarına rağmen Alex’ in arkadaşları garip bir şekilde bir bir ölür. Cinayetlerin yerini ve zamanını önceden sezmeye başlayan Alex ise film boyunca ölüme karşı koymaya çalışır.

29 Eylül 2005 Perşembe

İşi ne kadar eğlenceye vurursam stresim o kadar azalır diye düşündüğümden midir nedir yine bir uçak maceramı yazarım diyordum 28 Eylül gecesi saat 11 gibi, pilinin şarjı artık bir saat bile zor dayanan diz üstü bilgisayarımı, dizlerimin üstüne koyduğumda. Ama bilgisayarı bir kez açtınız mı saatin nasıl geçtiğini anlamıyor insan. Yazmaya başladığımda saat çoktan gece yarısını bulmuştu bile ve tarih artık 29 Eylül’ dü. Bunu fark ettiğimde, o an içimden çok ama çok başka bir şeyler yazmak geldi.

Lüksemburg seyahati

Demiştim ya ben de pek çok uçak hikayesi varmış yeni farkettim diye. Bu hikaye de neredeyse on yıllık. Uçağa sanırım ikinci binişim. İlki 1999 yılındaki Amerika seyahatim sırasındaydı ki bence bir ilk için üç artı dokuz saat neredeyse 12 saatlik gidiş ve de dönüş çok dayanılır bir şey değil. Neyse ki ilk binişim olunca anlamamışım. Şimdi olsa iki kere düşünür ve vazgeçerim.

Amerika Seyahati - I

1999 yılının Ekim ayı. Lisedeki en yakın kız arkadaşlarımdan bir tanesi ile birlikte Amerika’ ya gidiyorum. İlk yurtdışı seyahatim. İlk uçak seyahatim. İlk Amerika seyahatim. Kız başıma ilk seyahatim. En baştan beri bir sürü “ilk” ile dolu bir seyahat anlayacağınız.

Prag Seyahati - I

Prag’ daki iş seyahatimden İstanbul’ a dönüyorum uçakta. Seyahat tek başına olunca, insanın düşünmeye çok vakti oluyor tabii. Yılda bir ya da iki gidiş-dönüşü geçmeyen uçak seyahatim olmasına rağmen yazacak bir sürü uçak maceram bile varmış yeni fark ettim.